Schlagwort-Archive: 40er Jahre

07/06/2017
Bréck

Vun der glater, hëlzener Bréck

von

Nom Kréich woaren déi vun der anerer Säit keng Däitsch méi. Als Saarländer hunn si elo politesch a wirtschaftlech zu Frankräich gehéiert.

D’Preisen haten um Enn vum Kréich déi Réimecher Bréck gesprengt fir d’Amerikaner ze behënneren. An der Evakuatioun hunn d’Amerikaner nach eng Kéier nogesprengt. D’Musel woar voll Steng a Sand. Fir de Verkéier ass eng Pont (eng Fähr) agesat ginn. Een hëlze Bréck ass duerno provisoresch gebaut ginn. Wann d’Holz naass ginn ass, woar et spigelglat. Weiterlesen →

03/10/2016
Hurt Portrait

Aus dem Liewe vun enger Infirmière

von

Wéi mir 1945 aus der Evakuatioun vu Lëntgen heem op Waasserbëlleg komm sinn, war eist Haus mam Geschäft, wéi och vill aner Haiser, verbrannt. Och déi zwou Brécke waren zerstéiert.

Schonn 1950 war d’Aweiung vun der neier Bréck tëschent Waasserbëlleg a Waasserbëlleg-Bréck. Et war déi éischt, déi nom Krich erëm opgebaut ginn ass. Dat selwecht Joer huet och d’Pont de Verkéier mat Oberbëlleg (D) nees opgeholl. Weiterlesen →

21/03/2016
John

D’Stäckmécher

von

D’Holz war deier. Duerfir huet de Fierschter deene Leit, deenen hire Portemonni net esou déck war, d’Erlaabnis ginn, d’Holz vum Stack vun engem ofgeseetene Bam ze huelen. Dat war extrem gutt Feierholz, mee d’Wuerzele vun esou engem Bam si meterdéif an de Buedem gaangen, an et war eng Knachenaarbecht fir dat Holz eraus ze huelen. Elo war et am Minett esou, datt bal all drëtten an der Galerie geschafft huet, folglech also och Zougang zu Sprengstoff hat. Weiterlesen →

26/02/2016
Teddy Possenhaus

Meng Kannerzäit am Krich – Deel 12: Mam Pätter op Baastnech

von

Et muss kuerz nom Krich gewiescht sinn, am Wanter 1946. Eise Pätter, dee just pensionéiert gi war, koum nawell dacks bei äis op Besuch an hien ass dann och e puer Deeg bliwwen. Mir Kanner waren ëmmer begeeschtert. Hien huet äis Tricke gezielt a mir hunn eis futti gelaacht. A wann hie gelaacht huet, hu mir säin eenzegen Zant, deen hien nach am Mond hat, gesinn, an d’Haut op senger plakeger Kopp huet sech a Fale geluecht. Dat hu mir ëmmer witzeg fonnt.

Een Dag sot hien zu menger Mamm, si soll äis gutt undoen, hie ging gär mat äis op Baastnech fueren, hie wéisst gär, wéi et elo do ausgeséich. Weiterlesen →

06/01/2016
Teddy Possenhaus

Meng Kannerzäit am Krich – Deel 11: An der Schoul zu Woltz

von

Ech sinn dunn zu Woltz an d’Schoul gaangen. Déi éischt Deeg ass mäi Papp mat mir gaangen, fir mir de Wee ze weisen. Hien huet op enger ganz anerer Plaz Schoul gehalen, well zu Woltz d’Bouweschoul an der Offensiv verbrannt war. Ech hu vill nei Kanner kennegeléiert, déi mech ausgelaacht hunn, well ech den Ettelbrécker Akzent hat. Ech hu mech séier dru gi fir ze schwätze wéi si, z. B.: Mooren flikt de Koob dem Hoas no, dee mat der Noas iwwert de Woas leeft durrich de Goort.

Wéi ech méi kënneg war, sinn ech selbständeg an d’Schoul gaang. Ech als „i-Butz” hat e wäite Schoulwee. Vun doheem aus gung et d’Industriestrooss erop, da laanscht de Kierfecht, de Kräizermécher, de klenge Park am Neidierfchen bis bei d’Schlottesch Schmëtt. Weiterlesen →

20/11/2015
amKl

Den amerikanesche Kleeschen

von

… De Kaploun Wolff sot e puer Wierder op Lëtzebuergesch zu de Schwësteren, déi d’Amerikaner frëndlech ugekuckt an diskret mam Kapp gewénkt hunn. Als Äntwert op hir Begréissung hunn och de Brookins an de Burton kuerz gewénkt.

„Wann dir prett sidd, hëllefen d’Schwësteren an ech Iech mam Gezei“, sot de Kaploun an huet op en Zëmmer déi aner Säit vum Gank gewisen.

„Jo, sécher, vu mir aus.”

„Ech waarden dann hei”, huet de Burton gegrinst an op ee vun deene groussen, geschnëtze Still am Gank gewisen.

„Feigling”, huet de Brookins him iwwer d’Schëller zougepëspert, ier en dem Geeschtlechen an de Schwësteren an dat anert Zëmmer nogaangen ass.

„Hei ass alles”, sot de Kaploun Wolff an huet op den Dësch an der Mëtt vum Raum gewisen. Do louchen e laange wäisse Surplis, dee mat Spëtzt besat war, an e Chouermantel aus schwéierem Brokat mat gëllene Stären an enger gëllener Bordür. Donieft louchen eng Bëschofsmitra, e Puer wäiss Händschen an eppes, wat ausgesinn huet wéi en fatzegt Seel. Weiterlesen →

18/11/2015
Teddy Possenhaus

Meng Kannerzäit am Krich -Deel 10: Nom Krich zu Woltz

von

Wéi d’Schoul de September 1945 rëm ugefaang huet, ass mäi Papp zréck op Woltz op seng al Plaz als Schoulmeeschter komm. Hien huet zu Wanseler bei eiser Famill logéiert an ass all Dag mam Vëlo op Woltz an d’Schoul gefuer. Meng Mamm a mir zwee Kanner sinn nach zu Ettelbréck bliwwen, bis mäi Papp eng Wunneng fonnt hat. Dat war net einfach, well zu Woltz hate vill Haiser es béis matkritt.

Bis Chrëschtdag 1945 sinn ech zu Ettelbréck an d’Schoul gaange bei d’Schwëster Martha. Ech erënnere mech nach gutt, datt meng Mamm ëmmer gesot huet: „Géi iwwer den Trottoir, dass de ënner keen Auto kënns.“ Dat hunn ech och gemeet. Weiterlesen →

22/07/2015
Teddy Possenhaus

Meng Kannerzäit am Krich – Deel 9: De Krich ass eriwwer

von

Eng Kéier, d’Klacken hunn zu Haf gelaut, do koum eisen Noper eis Kellertrap erop an huet eis an de Keller geruff. Hien huet eis Kanner e rout-wäiss-bloe Lampion ginn, mat enger klenger Käerz dran, déi am Keller ugefaange gouf. Elo stunge mir erëm am Keller, wou mer higelaf sinn, wann d’Fligere koumen. Déi grouss Leit hunn e „Vaterunser” gebiet an duerno d’Heemecht gesongen. D’Christiane, eist Nopeschkand an ech, mir hunn eis Lampionen hin an hir geschwenkt an op eemol sinn se a Brand gaangen. Weiterlesen →