Kuerz virun Niklosdag schellt et owes un der Hausdier. Meng Mamm geet kucken. De Monni Joke (eisen Noper) steet op der Trap a freet : „Madame Arendt ass eist Suzanne (seng Fra) bei iech?“
„Nee“, äntwert meng Mamm. „D‘Suzanne ass net hei.“ Lire la suite
Bei eis doheem zu Betteng/Mess stoungen d’ Kierch, d’Schoul, eng Wiertschaft an de Buttek an der Mëtt vum Duerf. All Freiden ass meng Mamm an den Buttek akafe gaang. Grouss Akafszentre goufen et nach keng.
Wann da freides um 4 Auer d’Schoul aus war, sinn ech eriwwer an de Buttek gaang. Meng Mamm huet do op mech gewaart fir dann zesummen heem ze goen. Lire la suite
Jedes Jahr am 8. März wird in ganz Europa und in den USA der Internationale Frauentag gefeiert mit Demonstrationen und wiederholten Forderungen in Bezug auf die Rechte der Frau, an denen es immer noch hapert. Erstmals am 19. März 1911 im Kampf um die Gleichberechtigung und das Wahlrecht für Frauen eingeführt, ist er nicht mehr aus unserer Gesellschaft wegzudenken.
Wir, die Generation der 60er und 70er Jahre haben dies so oft schon miterlebt. Es waren die Jahre unserer Zeit als Jugendliche und junge Mütter. Lire la suite
Mir hunn zu deene Leit gehéiert, déi nach keen Auto haten. Mir hunn och selwer kee Camping gemaach. Eis Noperen awer, de Monni Joke an d’Tatta Suzanne, dat ware grouss Camping Frënn. Si haten alles, wat ee fir de Camping gebraucht huet. An der grousser Vakanz hunn si mech fir 8 oder mol 14 Deeg mat op de Camping geholl. Fir mech war dat ëmmer eng schéin Zäit. Lire la suite
D’Gantebeensmillen war fir déi Bouneweger Leit ëmmer e beléiftent Ausfluchszil.
Nodeem si am 19. Joerhonnert eng Schläiferei fir Messeren, Säbelen an Aaxten war, ass si 1821 vum Här Pierre Gantenbein kaf an zu enger Millen ëmfonktionnéiert ginn. Lire la suite
Ech si vun 1959-1963 um Verluerekascht an d’Ecole Ménagère et Professionnelle Ste Marie an d’Schoul gaang. Am Volleksmond ass si nëmmen d’„Haushaltungsschoul“ oder d’„Hartmanns-Schoul“ genannt ginn, well de Grënner Hartmann geheescht huet. Et ware Schwësteren, awer och Professorinnen, déi Schoul gehalen hunn. Mir haten och eng „Mutter Oberin“, déi awer guer net wéi eng Oberin ausgesinn huet. Si war eng kleng, onscheinbar Persoun, ëmmer frëndlech, déi éischter am Hannergrond agéiert huet. Den Direktor war den Här Chanoine Wagner, de „big Boss“ vun der Schoul. Lire la suite
Wéi mir 1945 aus der Evakuatioun vu Lëntgen heem op Waasserbëlleg komm sinn, war eist Haus mam Geschäft, wéi och vill aner Haiser, verbrannt. Och déi zwou Brécke waren zerstéiert.
Schonn 1950 war d’Aweiung vun der neier Bréck tëschent Waasserbëlleg a Waasserbëlleg-Bréck. Et war déi éischt, déi nom Krich erëm opgebaut ginn ass. Dat selwecht Joer huet och d’Pont de Verkéier mat Oberbëlleg (D) nees opgeholl. Lire la suite
Ech sinn vum Joergank 59. Mir, dat sinn meng Mamm, mäi Papp a meng grouss Schwëster, hunn zu Betten op der Mess gewunnt. Meng Elteren haten do um Kiem e klengt Reienhaus mat engem schmuelen, awer laangen Haff hannendrun. Vun der Kichen ass een direkt an den Haff komm. Esoubal schéi Wieder war, stoung d’Kichendier grouss op. Mir hunn déi meeschten Zäit do hannert dem Haus am Haff verbruecht. Lire la suite
